033

(Heden.)
Ina lieve Ina.

Het gaat niet goed. Het gaat niet, en ook niet goed, en als ik het kon uitleggen zou ik dat doen, als ik er een verklaring voor had zou ik die geven, maar het enige dat ik besef is dat er iets volledig fout aan het gaan is.

Kijk het is zo simpel: ik lees mijn goed-gaan af aan mijn schrijven. Als ik stop met schrijven, en mezelf er ook niet toe aan kan zetten, weet ik dat er iets mis is, dat ik op mijn tellen moet passen. En –

Fuck you. ’t Lukt mij niet. Ik kan het niet uitleggen, want ik weet het zelf niet. Het lukt niet, oke. Ik kan niet schrijven, ik zie zo ongelooflijk op tegen alles wat nog moet komen dat ik ga slapen met de hoop ’s morgens niet wakker te moeten worden. Ik doe megahard mijn best, en alles loopt alleen maar fout, en ik ben het kotsbeu.

Ik zie dat hier gewoon alleen maar verkeerd aflopen, en ik ben bang.
Het is dat daarbuiten allemaal, snap je? Jij moet dat snappen. Jij bent de enige die het ooit gesnapt heeft. Er wordt zo veel gevraagd en verwacht en ik heb dat allemaal niet en ik word er zo ongelooflijk bang van. Ik ga daar gewoon megahard falen. Mondeling examen, eindwerk? Uhuh. Ik kan goed dingen vanbuiten leren, ja, en ik heb megaveel geluk dat mijn geheugen aanleunt bij een fotografisch, want een studiemethode heb ik niet eens, ik doe maar iets. Ik ga daar gewoon totaal door de mand vallen en ’t is zo precies of alles wat ik tot nu toe bereikt heb was gewoon toeval en dat heb ik helemaal niet verdiend… Ik ben hier gewoon iedereen aan het bedriegen, snapt ge. Mezelf incluis.

De wereld is te groot voor mij, oke? Ik snap er gewoon totaal niets van, en iedereen heeft dat allemaal onder de knie en ik maak mijzelf alleen maar belachelijk. Ik kan dit allemaal niet en ik heb er gewoon totaal meer zin niet, ook al zeg jij dan dat de berg alleen maar groot lijkt en je er toch over moet hoe dan ook (of zoiets). Ik wil niet. Ina, ik wil niet. Ik wil alleen maar weg. Ik móét weg. Nu. Snap je dat? Waarschijnlijk niet.
Ik denk niet dat ik het zelf snap.
Ik zou je bellen als ik dat durfde.
Ik zou gewoon gaan slapen als ik dat kon.
Alles zou zo anders zijn, als ik dat kon…

Niet boos zijn, oke?

Liefs, altijd veel liefs
Ann