|0084

Save the best for last.

"Ik haat hem! Haat hem, háát hem!" tier ik eens we het examenlokaal ontvlucht zijn. Moest ik stilstaan, ik zou stampvoeten, maar helaas lopen we in de richting van de fietsenrekken. "Wie haat je?" vraagt Ina afwezig en zwaait wild naar Iemand, die dichterbij geslenterd komt. In kostuum, want hij heeft mondeling. En ja, het staat hem. "Weet ik veel! Hem! Die egel die toezicht had! Argh! Hoe durft hij!" Nu stampvoet ik wel, terwijl Iemand me grijnzend omhelst.

"Wat is er?" vraagt hij dan en ik snuif. "Er had een zeeëgel toezicht en die besloot even in mijn examen te kijken en toen lachte hij me uit!" Het is echt waar. Hij begon écht te lachen. Ina geeft een klein kuchje. "Lieve Ann", zegt ze dan, "toen die stekelige ballon begon te lachen, op welke pagina keek hij toen?" Verward probeerde ik me dat te herinneren. "De pagina met Hagar..." zeg ik dan aarzelend. Iemand schiet in de lach nog voor ik het begrijp.

"Cartoons zíjn ook meestal om mee te lachen, Ann", grinnikt hij alvorens me naar mijn fiets te duwen. Pfft.