|0040

Heaven forbid.

"En jij zou eens moeten leren dat je mensen niet naar je hand kunt zetten!" Zijn woorden treffen mij recht in het gezicht en ik knipper kwaad om tranen te vermijden. Waarom begin in altijd zo gauw te huilen? Boos, neen, woedend, open ik mijn mond om de ergste verwijten naar zijn hoofd te gooien, hem uit te schelden tot hij er spijt van heeft en tot hij beseft dat Sara hem niet waard zijn, dat ze geen schoon koppel zouden vormen. Kwaad wil ik hem dingen in het gezicht gooien die hem evenveel pijn zullen doen als hij mij gedaan heeft, ik wil hem zowel fysiek als mentaal pijn doen, hem slaan en schoppen, hem met mijn vuisten bewerken en merken dat ik na al die tijd eindelijk sterker ben.

In plaats daarvan haal ik heel diep adem, sluit mijn ogen eventjes en bal mijn vuisten. "Het is gedaan tussen ons, dat zei je zelf, dan hoef je niet moeilijk te doen als ik met een klasgenoot naar de film wil!" Hij zet nog steeds uitroeptekens achter zijn zinnen en ik wil dat hij ermee ophoudt. Met gebalde vuisten en trillend van woede en teleurstelling dwing ik mezelf te kalmeren, hoor in de verte de bel bij de kleuters gaan en weet dat wij over een tiental minuten naar de klas geroepen zullen worden. Waar Ina uithangt, geen idee, ze speelt waarschijnlijk met een verdwaalde eerstejaars, goedhartig als ze is. Zoekend kijk ik hem aan. Er staat alleen maar ergernis in zijn ogen en ik snap het niet. Vorige week zei hij nog... Wou hij nog, geloofde hij nog, hoopte hij nog.

Ik zeg het hem. Vraag het hem. Hij schokschoudert. "Ik hoop dat jullie gelukkig worden", zeg ik dan kalm en loop achteruit van hem weg. Hij kijkt me na, ik voel het. "En je zou ook moeten leren dat je mensen soms zelf achterna moet gaan!" roept hij me nog na en ik glimlach wrang. Hij had gehoopt dat ik hem zou smeken het niet te doen, zeker? Ik snuif. Als mensen een plan opstellen moeten ze mij op zijn minst vertellen wat het inhoudt en wat mijn rol erin is, anders weiger ik eraan deel te nemen - en dat weet hij heel goed. Als ik Ina weer zie, huil ik tóch.